الآیاتالبیناتالآیاتالبینات، عنوانی برای کتابهایی چند در موضوعات گوناگون که دانشوران مسلمان تألیف کردهاند. ۱ - کتب تألیف شدهبرخی از محققان که زیر این عنوان کتاب نوشتهاند بدین شرحند: ۱. آل کاشفالغطاء، شیخ محمد حسین بن شیخ علی نجفی (۱۲۹۵-۱۳۷۳ق/۱۸۷۸-۱۹۵۴م). نام کامل کتاب او الآیات البینات فی قمع البدع و الضلالات و در چهار باب است: المواکب الحسینیة، نقض فتاوی الوهابیة، رد الطبیعیة، خرافات البابیة. این کتاب در ۱۳۴۵ق/۱۹۲۶م در نجف به چاپ رسیده است؛ ۲. آلوسی، ابوالبرکات نعمان خیرالدین (۱۲۵۲-۱۳۱۷ق/۱۸۳۶- ۱۸۹۹م). نام کامل کتاب او الآیات البینات فی عدم سماع الاموات عند الحنفیة و السادات است که در لیدن به چاپ رسیدهاست؛ ۳. استرابادی، عبدالوحید بن نعمت الله بن یحیی جیلانی؛ ۴. انصاری، محمد. کتاب او در قاهره چاپ شده است؛ ۵. حسینی، سید شجاع بن علی. کتاب او در زمینه دانش کلام اسلامی است و الایات البینات المبینة للعقاد الصحیحة نام دارد و به الهدی الی طریق الصواب نیز مشهور است؛ ۶. حسینی، شیخ ابوبکر بن محمد بن علی بن خلف معروف به «حداد». او کتاب خود را به سال ۱۳۴۲ق/۱۹۲۴م در رد کتاب هدایة القراء و المقرئین نوشته شیخ خلیل جناینی نگاشته است؛ ۷. حورانی، ابراهیم. کتابش الایات البینات فی غرائب الارض و السموات نام دارد و در بیروت در ۱۳۰۰ق/۱۸۸۳م به چاپ رسیده است. این کتاب را شیخ محمد بن ملا آقای قزوینی به فارسی برگردانده و نام غرائب زمین و آسمان بر آن نهاده است. ذکاءالملک فروغی نیز مطالبی بر ترجمه فارسی آن افزودهاست. نسخه خطی این ترجمه در مجموعه الهیات کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری میشود؛ ۸. رازی، فخرالدین محمد بن عمر (۵۴۳ -۶۰۶ق/۱۱۴۸- ۱۲۰۹م)؛ ۹. زنجی، سیدمحمد محسن بن محمد حسین (د ۱۳۲۵ق/۱۹۰۷م)؛ ۱۰. صالحی، عبدالله محمد بن یوسف بن نورالدین علی دمشقی مصری (د ۹۴۲ق/ ۱۵۳۵م). یک نسخه خطی از کتاب او در دارالکتب مصر موجود است؛ ۱۱. عبادی، شهابالدین احمد بن قاسم صباغ (د ۹۹۲ق/۱۵۸۴م). اثر او الایات البینات علی اندفاع او فساد ما وقفت علیه مما اورد علی جمع الجوامع و شرحه للامام المحلی من الاعتراضات نام دارد و در دفاع از جمع الجوامع تاج الدین سبکی در فن اصول است. این کتاب به سال ۱۲۸۹ق/۱۸۷۲م در بولاق چاپ شده است. نسخههای خطی آن در کتابخانه آستان قدس رضوی و دارالکتب و ازهریه مصر موجود است؛ ۱۲. فوزی الحکیم، محمود. نام کامل کتابش الایات البینات فی مشابهة النباتات بالحیوانات است و در ۱۳۰۵ق/۱۸۸۸م در قاهره به چاپ رسیده است؛ ۱۳. محمد بن عمر بن دحیه، مجدالدین ابوالخطاب عمر بن حسین بن علی ظاهری (د ۶۳۳ق/ ۱۲۳۶م)؛ ۱۴. مذاق هندی، نواب احمدحسین. او از دانشوران شیعی معاصر است و کتابش در ۱۳۳۹ق/ ۱۹۲۱م به چاپ رسیده؛ ۱۵. مرعشی شهرستانی، حاج محمد حسین ابن امیر محمد علی حسینی (۱۲۵۵- ۱۳۱۵ق/۱۸۳۹-۱۸۹۷م). کتاب او به فارسی و در اثبات پروردگار و رد بر نظریههای طبیعت گرایان است. این کتاب یک مقدمه، پنج باب و یک خاتمه دارد و در ۱۲۹۹ق/۱۸۸۲م در ایران و یک بار نیز در لاهور به چاپ رسیده است. یک نسخه خطی آن در کتابخانه آستان قدس رضوی موجود است؛ ۱۶. نجفی، یوسف بن احمد بن یوسف گیلانی. کتاب او به الایات البینات او بیان الایات بالزبرو البینات و به پارسی است. این کتاب مشتمل بر استخراج اسامی چهارده معصوم (علیهالسلام) از شصت آیه قرآن کریم است و در ۱۳۳۱ق/۱۹۱۳م در رشت به چاپ رسیدهاست؛ ۱۷. ندی احمدبک (د ۱۲۹۴ق/ ۱۸۷۷م). کتاب او الایات البینات فی علم النباتات نام دارد و در دانش گیاه شناسی است و در ۱۲۸۳ق/ ۱۸۶۶م در بولاق چاپ شدهاست. ۲ - فهرست منابع(۱) آقابزرگ، الذریعة، ۱/۴۶-۴۷، ۲۶/۱۷. (۲) ازهریه، فهرست، ۱۳۶۵ق، ۱/۵۴، ۲/۱-۲، ۵۴. (۳) الهیات تهران، خطی، ۱/۹۷. (۴) تیموریه، فهرست، ۱/۱۵۴، ۲۷۲، ۴/۳، ۱۴۷. (۵) حاج خلیفه، کشف الظنون، استانبول، ۱۹۴۱م، ۱/۲۰۴. (۶) دارالکتب المصریة، خطی، ۶/۸۱. (۷) سرکیس، معجم المطبوعات، ۱۳۴۶ق، ۱/۲۰۸، ۴۰۳، ۸۰۳. (۸) فندیک، ادوارد، اکتفاء القنوع، مصر، ۱۸۹۶م، ص۴۴۷، ۴۵۰-۴۵۱. (۹) مشار، چاپی عربی، ص۶. (۱۰) مشار، چاپی فارسی، ص۱۲۹. (۱۱) مشهد، ۲، خطی، ۲/۵۷۱. (۱۲) منزوی، خطی، ۱۳۴۹ش، ۲/۸۶۹. ۳ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «الآیاتالبینات»، ج۲، ص۵۴۱. ردههای این صفحه : کتاب شناسی | مقالات دانشنامه بزرگ اسلامی
|